Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

martes, 27 de noviembre de 2012

Redes Sociais


Usuarios actualmente:
Facebook chegou aos 1,000 millóns de usuarios, dos cales hai máis de 600 millóns de usuarios móbiles
Twitter - supera os 500 millóns de usuarios
Tuenti é unha rede social española, creada en 2006, que conta con máis de 14 millóns de usuarios
Edmodo 3 millóns de usuarios

domingo, 18 de noviembre de 2012

Competencia dixital do profesorado



Percorrido pola Competencia Dixital, os niveis de Competencia, un itinerario formativo autoavaliación eo de Competencia TIC.

martes, 13 de noviembre de 2012

redAlumnos

Fizzikid: red social para niños de 8 a 14 años

Fizzikid es una red social creada para el aprendizaje de niños de entre 8 y 12 años y que cuenta con las medidas de seguridad y privacidad adecuadas para este rango de edad. Su lema es "juega, aprende y comparte" y tiene como objetivo despertar la vocación científica y tecnológica de los niños. La inscripción a la misma la deben realizar los padres y/o representantes legales mediante un completo sistema de control parental que, además, les ofrece información continua de las actividades realizadas por los niños. Estos podrán chatear, compartir imágenes y relacionarse con otros niños. También podrán realizar actividades educativas relacionadas con el currículum escolar y de esta manera completar la actividad escolar .


Tiene páginas con indicaciones tanto para los padres como para el profesorado. El modelo pedagógico es validado científicamente por el equipo pedagógico de Fizzikid y el grupo de investigación de la Universidad de la Laguna EDULLAB. 

Una interesante propuesta para iniciar a los más pequeños en las redes sociales y en el trabajo colaborativo.

sábado, 10 de noviembre de 2012

Redes Sociales

Anteriormente os comenté dos redes sociales educativas que me parecieron muy interesantes:Edmodo y Aaula. En el blog de Juan José Haro se comentan otras redes sociales educativas:
  1. WALL.FM, en inglés, permite la comunicación entre los miembros de la red, se pueden crear grupos privados,… y está especialmente recomendada para los alumnos de 3º de la ESO o cursos superiores.
  2. MIXXT, en inglés y alemán, permite un uso de numerosos medios de comunicación entre sus miembros, podemos crear grupos privados, permite insertar código Html,… Es una alternativa para Ning y Facebook.
  3. EDU 2.0 no es una red social, más bien es una plataforma educativa. Es apta para cualquier edad. El mayor defecto es que no permite una comunicación directa aunque si permite una comunicación privada. La gran ventaja es que permite, en las clases creadas por el profesor, introducir recursos educativos, incluso la comunicación privada entre padres, profesores y alumnos.
  4. EDUCANETWORK es una red social que permite la comunicación, enviar mensajes privados, crear foros, comentar vídeos, se pueden crear grupos públicos o  privados, dispone de galerías de vídeos, imágenes y documentos,…
  5. EDOOME es una red social basada en microblogging. La comunicación es a través del foro o muro pero no permite la comunicación privada. El profesor puede poner notas, manualmente, para cada alumno.
  6. SCHOOLOGY es una red social cuya comunicación se centra en el uso de la pizarra de la clase, aunque también permite la comunicación entre sus miembros y poner comentarios en las fotos. Se pueden crear grupos privados o abiertos. Posee muchos recursos educativos.
  7. TWIDUCATE es una red social educativa de fácil uso. La comunicación se reduce a los mensajes de la clase y del chat.
  8. REDALUMNOS es una red social educativa similar a Edmodo. La comunicación es limitada al muro de la clase, aunque permite mensajes privados. Tiene 6 niveles de privacidad por lo que es idóneo para la docencia. Permite introducir tareas, exámenes, biblioteca, etc. Existe ungrupo de trabajo sobre redAlumnos en Redes Sociales Educativas.
Finalmente, mencionar las tres redes sociales más famosas: FacebookTwitter y Tuenti, sin olvidarme de Ning.

domingo, 4 de noviembre de 2012

Creative Commons



En el año 2001, se crea Creative Commons, una organización no gubernamental sin ánimo de lucro, que para regular estas situaciones crea las licencias que llevan su mismo nombre (en español: licencia de bienes comunes creativos), tambien conocidas por la abreviatura CC.
Veamos como podemos poner este tipo de licencias a cualquier trabajo digital que hayamos realizado: presentación, manual, artículo, sitio web, blog…
Realmente es muy fácil, a unos pocos clic rápidamente lo tendremos hecho.
1º Vamos a este sitio: http://creativecommons.org/choose/
Marcar las opciones deseadas en este breve formulario:
Fíjate que hay una “i” en azul a la derecha que te puede dar información y ayuda.
2º Podemos añadir opcionalmente mas detalles sobre nuestro trabajo en el formulario que hay debajo.
3º Haciendo clic en Escoja una licencia se nos abre una ventana con el resultado final.
4º Dependiendo del sitio donde vayamos a colocar el botón haremos lo siguiente:
Si es un sitio web o documento en linea: Copiaremos el código html que aparece en la parte inferior. Antes debemos elegir el botón grande o pequeño.
Si es un documento impreso sin enlace: Guardamos la imagen del botón que deseemos. Para ello, podemos colocar el ratón sobre la imagen y “Guardar imagen como…”. Después la insertaremos en el lugar que queramos.
Hay 6 posibilidades y por tanto 6 posibles licencias cada una con sus particulares características, puedes verlas todas en esta página.
ARTÍCULO EXTRAIDO DEL BLOG “EN LA NUBE TIC” QUE MERECE LA PENA VISITAR

RRS

Contido adaptado de http://www.faqoff.org/aprende/internet/que-es-rss-00.htm
Que é e para que serve RSS?

O RSS é un sistema ideado para extraer a información que se actualiza con frecuencia, como noticias, mensaxes dun foro ou artigos dun blog e usala noutra web ou nun programa, ao que denominamos lector ou agregador RSS.
As siglas RSS significan na súa versión 2.0 Really Simple Syndication, literalmente Sindicación realmente simple. Sindicar, segundo unha acepción inglesa da palabra aplicada ao xornalismo, significa publicar información simultaneamente en varios medios. Sindicar unha web, ou subscribirse a ela, é usar esa versión resumida dunha ou varias seccións fóra da propia web.
A cada un dos documentos RSS que contén un sitio chámaselle feed ou fluxo. Por exemplo, un diario pode ter varios feeds, un para as noticias nacionais, outro para as internacionais, outro para as deportivas, etc.
Ademais de RSS existen outros formatos similares para sindicar contidos, o máis importante dos cales é Atom que utiliza por exemplo Blogger, o estendido servidor de blogs de Google.
Por que son tan útiles os fluxos RSS?
A principal vantaxe dos RSS é poder reunir as noticias ou outros contidos das webs e blogs que máis nos interesan no citado agregador ou lector de RSS, e consultalas de xeito rápido, sen necesidade de ir páxina por páxina buscando novidades.

Onde se atopan os RSS dunha web?

Na portada dun blog ou web adoitan atoparse enlaces co texto RSS ou ben Sindicar para a información da que se dispón un feed. Estes enlaces adoitan acompañarse por iconos indicativos da tecnoloxía usada, XML, RSS, ATOM, etc., e en ocasións inclúen a versión.
Recentemente as principais compañías tecnolóxicas chegaron a un acordo para oficializar un símbolo do RSS que será leste :

Outros iconos que poderás atopar son :

iconos sindicacion
Que aspecto ten un feed RSS?

Se facemos click neses botóns ou enlaces o noso navegador abrirá o feed, o cal terá unha aparencia similar a un arquivo de texto escrito nunha linguaxe XML, que non vén ao caso. Só nos interesa a dirección do documento RSS por se debemos engadilo ao noso lector RSS. Algúns sitios webs grandes teñen varios feeds ou canles agrupadas por temáticas. Isto signfica que podes subscribirte ás categorías que máis che interesen.
Se es o creador dun blog aloxado en Blogger terás dispoñible por defecto un arquivo Atom para sindicar as mensaxes que publiques en http://(dirección.do.blog)/atom.xml

Os agregadores, tipos e funcionamento

O manexo dun agregador de RSS vén ser como unha lista de favoritos. Imos engadindo enlácelos aos feeds que desexamos, podemos organizalos en carpetas e ao consultalos podemos velos de distintos xeitos; a lista de titulares dunha carpeta, ou titular con resumo ou ata ver directamente a páxina web da que provén o feed.
O agregador máis usado actualmente, e o que recomendo, é Google Reader, que ademais de estar integrado co resto de valiosas ferramentas de Google, é o máis soportado por outros programas e servizos. Por exemplo, moitos outros lectores de artigos e noticias, tanto de ordenador como sobre todo de tabletas (Android ou iPad) permiten xestionar e acceder directamente ás nosas subscricións de Google Reader, polo que non estamos limitados para nada ao lector online de Google.
Outra posibilidade que, de ser usada, recomendo sexa complementaria a Google Reader, é iGoogle, o servizo de escritorio ou páxina de inicio de Google.
Tamén temos lectores tipo programa instalados localmente no ordenador, como Outlook ou outros programas de xestión de correo, que posúen o inconveniente de que só se poden acceder ao lector en devandito ordenador. Eu recomendo que se usen, na medida do posible, os agregadores online, sobre todo se se posúe unha conexión a Internet decente polo menos na casa e/ou traballo.